Rvaši su 1948. godine imali 383 stanovnika, 1961. godine 365, a 1971. godine 257 stanovnika. Dakle, za deset godina broj stanovnika se smanjio za preko stotinu. To je bio rezultat masovnog preseljavanja stanovništva iz sela u grad. U narednim godinama taj proces je tekao još intenzivnije, tako da je 1991. broj stanovnika iznosio 130, a 2003. godine 71.[1] To praktično znači da je za proteklih 55 godina broj stalnih stanovnika u Rvašima smanjen za pet puta. I dok je broj stanovnika opadao, broj stanova je rastao, naročito u zadnje vrijeme. Godine 1971. u Rvašima je bilo 74 stana, a 2003. godine 130 stanova, što potvrđuje porast interesovanja raseljenih mještana za napuštenu očevinu, odnosno đedovinu.
Iako su Rvaši teško stradali u Drugom svjetskom ratu, država dugo vremena nije mnogo ulagala niti se trudila da svojim podsticajnim mjerama mobiliše mještane za stvaranje boljih uslova života, izuzev što je odmah poslije rata pomogla sa materijalom da se obnove spaljene kuće. Istina, prilikom neuspjelog pokušaja kolektivizacije poljoprivrede izgrađena je zadružna štala koja nije dugo služila svojoj prvobitnoj namjeni. Kada se formiranje seljačke radne zadruge pokazalo kao potpuni promašaj, ovaj objekat je preuređen i dograđen i pretvoren je u osnovnu školu, koju je tada pohađalo oko 300 đaka iz Rvaša i okolnih sela. Godine 2004. godine u tom istom objektu osnovnu školu su pohađala samo dva đaka, dok je nažalost, škola danas ne samo zatvorena, već i ruinirana.
Sve do sedamdesetih godina 20. vijeka, Rvaši nijesu imali električnu struju, niti jedan metar kolskog puta, makar i makadamskog, izuzev puta za Karuč, Bobiju i Dodoše. Nijesu imali telefon ni vodu.
Trenutno se radi na obezbjeđenju nekoliko stubnih trafostanica, čime bi se popravio napon u električnoj mreži. Dvije su već postavljene.
Izgrađeno je 12 km lokalne putne mreže. Asfaltna podloga postavljena je svakom domaćinstvu do kuće. Instalirana je telefonska centrala sa 188 priključaka, tako da svako domaćinstvo ima telefonski priključak. Telefone su istovremeno dobili i Drušići, dio Bobije i dio Dobrske Župe.
Na području Rvaša urađeno je više bušotina za vodu, zahvaljujući kojima većina domaćinstava u Rvašima ima uredno snabdijevanje vodom.
Sve ovo što je urađeno, rezultat je samoinicijative i neposrednog angažovanja više generacija mještana Rvaša.
U toku 2014., novoizabrano rukovodstvo sela, na čelu sa predsjednikom Mjesne zajednice Miodragom Strugarom, je preduzelo opsežne aktivnosti na poboljšanju uslova za život, tako da je u toku 2014. sprovedeno petnaestak radnih akcija, kojima se odazvao veliki broj mještana, na košenju i uređenju seoskih puteva, crkve Sv. Nikole, te uređenju prodavnice i seoske škole, čija se rekonstrukcija planira u toku 2015. Više o radnim akcijama se može pročitati na forumu.
U septembru 2014. je organizovano i druženje Rvašana – Rvaško veče; zapis sa druženja i fotografije možete pogledati ovdje.
[1] Popis stanovništva, domaćinstava i stanova 2003, Prvi rezultati, po opštinama, naseljima i mjesnim zajednicama, Zavod za statistiku Republike Crne Gore, Podgorica, decembar 2003. godine, str 56.